رابطه جهت گیری هدف (تبحری، عملکردگرا و عملکردگریز) و فراشناخت با احساس بهزیستی ذهنی و خودکارآمدی تحصیلی در دانشجویان

زمینه و اهداف: احساس بهزیستی ذهنی و خودکارآمدی تحصیلی از مهم­ترین مباحث قابل پژوهش در دانشگاه­ها است و تشخیص متغیرهای پیش بینی کننده­ی آن بسیار حائز اهمیت است. بر این اساس هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه کانونی جهت گیری هدف (تبحری، عملکردگرا و عملکردگریز) و فراشناخت با احساس بهزیستی ذهنی و خودکارآمدی تحصیلی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز بود. روش بررسی: روش پژوهش همبستگی از نوع کانونی بوده و نمونه پژوهش شامل 400 نفر از دانشجویان (200 دختر و 200 پسر) که به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه جهت گیری اهدف پیشرفت میدگلی و همکاران (1998)، پرسشنامه حالت فراشناختی (esm)، پرسشنامه احساس بهزیستی ذهنی (swls) و پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان (case) استفاده شد. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی کانونی تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین جهت گیری تبحری، جهت گیری عملکردی-رویکردی، جهت گیری عملکردی-اجتنابی و فراشناخت با احساس بهزیستی ذهنی و خودکارآمدی تحصیلی رابطه معنادار وجود دارد و نیز قویترین رابطه بین فراشناخت از متغیرهای مجموعه اول (مستقل) و احساس بهزیستی ذهنی از متغیرهای مجموعه دوم (وابسته) می باشد (0/01 >p). نتیجه گیری: : می توان نتیجه گرفت که برای تعالی احساس خودکارآمدی تحصیلی و در پی آن افزایش بهزیستی ذهنی دانشجویان، توجه به مسیر و جهت انتخاب شده در روند پیشرفت تحصیلی و فرایند های فراشناختی آنها مهم می باشد و می تواند بر کیفیت عملکرد تحصیلی آنها تأثیرگذار باشد.